Diagnoza nieprawidłowości artykulacyjnych

Diagnoza odbywa się w trakcie dwóch spotkań. Pierwsze z nich to spotkanie z rodzicem/opiekunem dziecka, na którym przeprowadzany jest wywiad (rodzice przychodzą na to spotkanie bez dziecka). Dotyczy on przebiegu dotychczasowego rozwoju mowy dziecka, a także przebiegu czynności prymarnych (oddychanie, jedzenie, picie). Przydatne mogą okazać się także informacje dotyczącego funkcjonowania dziecka w innych sferach (np. poznawczej, motorycznej – szczególnie w zakresie sprawności manualnej).

Na drugim spotkaniu logopeda spotyka się z dzieckiem. Podczas wizyty ocenia sposób artykulacji poszczególnych głosek w mowie spontanicznej (podczas rozmowy i zabawy z dzieckiem) oraz prób diagnostycznych (kwestionariusze do badania artykulacji), a także budowę i sprawność narządu mowy, przebieg funkcji prymarnych, tor oddechowy, sprawność manualną dziecka. Następnie logopeda omawia z rodzicem/opiekunem wynik diagnozy oraz ogólny plan terapii.